لیکن پلان موی سر LPP) lichen planopilaris): لیکن پلان یک نوع بیماری التهابی مزمن است که پوست، مخاط ها، و ناخن را می تواند درگیر نماید.
فرمی از لیکن پلان که موها رادرگیر می‌نمایدبنام لیکن پلانو پیلاریس معروف است که بیماری نادری می باشد.ولی شایعترین بیماری اسکار گذار پوست سر می باشد.
سه شکل بالینی از بیماری مشاهده میشود :
1) فرم کلاسیک
2) ریزش موی فیبروز دهنده Frontal fibrosing alopecia
3) سندروم گراهام لیتل Graham Little syndrome
علت بیماری:
علت بیماری لیکن پلان موی سر دقیق مشخص نیست .ولی تئوری مطرح،تحریک مزمن آنتی ژنی که باعث واکنش ایمنی پوست وضمائم آن می شود، مطرح می باشد.
از نظر بالینی فرم کلاسیک بیماری به صورت ریزش قسمت هایی ازموهای سر همراه باالتهاب پوست مناطق گرفتار مشاهده می شود ،
که سوراخ های خروجی فولیکول های موی مناطق درگیر، باز نشده است. بیماری همراه با خارش، گاهی سوزش و درد بوده،
و ممکن است پوسته ریزی روی ضایعات وجود داشته باشد و بیماری به تدریج طی چند سال پیشرفت نموده و درمراحل پیشرفته بیماری، اسکار باقی می گذارد.
در فرم ریزش موی فیبروز دهنده، درگیری در نواحی پیشانی دیده میشود و موهای ابروها نیز ممکن است درگیر شود.
سندروم گراهام لیتل
در سندروم گراهام لیتل که خیلی نادر است،موهای نواحی زیر بغل و کشاله ران نازک شده و درگیری فولیکول موهای اندام ها و تنه دیده میشود.
معمولا لیکن پلانو پیلاریس بدون شواهد درگیری در سایر نواحی بدن وجود دارد ولی ممکن است ضایعات لیکن پلان بطور همزمان (30%) روی پوست،
ناخن و مخاط هادیده شود. بیماری بطور شایع تردر زنان میانسال رخ می دهد ولی در هر سن و جنسی دیده میشود.
تشخیص:
برای تشخیص بیماری لیکن پلان موی سر، شک بالینی توسط پزشک متخصص و پس از آن نمونه برداری جهت آزمایش آسیب شناسی لازم می باشد.
تشخیص افتراقی مهم آن لوپوس پوستی (DLE) می باشد و سایر علل دیگر ریزش موهای اسکار گذار و ریزش موی سکه ای بایستی مد نظر قرار گیرد.
درمان :
درمان بیماری مشکل است و علیرغم درمان مناسب احتمال ایجاد اسکار بالا می باشد. هدف اصلی درمان کاهش سرعت بیماری،
و کاهش ایجاد اسکار است و بایستی بلافاصله بعد از تشخیص بیماری، درمان شروع شود.
- داروهای استروئیدی (موضعی، خوراکی و تزریق داخل ضایعات)
- تاکرولیموس موضعی
- نوردرمانی (PUVA)
- داروهای آنتی مالاریا: کلروکین و هیدروکسی کلروکین
- رتینوییدهای خوراکی: تیگازون و نئوتیگازون
- داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی: متوتروکسات، سیکلوسپورین و میکوفنولات
- Acitretin
