انواع موی انسان

انواع موی انسان

مقدمه :

مراقبت و نگهداری از مو ی سر انسان شامل دو دسته از اعمال است که عبارتند از :

1-مراقبت و تحریک فعالیت متابولیکی بافت اپی درمال پوست سر و ضمائم آن همانند واحدهای پیلوسباسه.

2-محافظت و مراقبت ازتارهای مرده موکه از پوست سر عبور کرده و بر روی سر دیده میشوند.

مو دارای چندین خاصیت زیباشناسی (کازمتیک) مهم است که عبارتند از :

1 – خاصیت حالت پذیری مو :

که با شانه پذیری آن شناخته می شود.

2 – حجم یا جسم مو :

که با دیدن و لمس کردن تجمع مو بر روی سر قابل درک است.

3 – قابلیت آراستن و تغییر فرم مو :

که با آسان شانه شدن، تغییر حالت دادن،برس کردن و همچنین قابلیت نگهداشتن ان در یک جهت برای مدت زمانی محدود شناخته می شود.

موارد ذکر شده در فوق،خواصی کیفیتی است که وابسته به خواص یک فیبر مو به تنهایی و همچنین مجموعه تارهای ان با هم به صورت توده روی سر ایجاد می شود.

مو برخلاف یک فیبر پلیمری ساخته شده در صنعت، فیبری است متشکل از ترکیبات پیچیده که دارای خواص آب دوستی و آب گریزی توأمان است.

بدن انسان در همه نقاط به جزء کف دستها، کف پاها و لبها پوشیده از مو است.

مو را میتوان به راحتی در همه جای بدن دید.

بر روی سر و صورت (در بعضی از افراد حتی در بینی و گوش) در زیر بغل و کشاله ران و در مردان در سینه و پاها نیز میتوان مو را به راحتی و با تجمع بالا دید.

حال سؤال این است که بدن ما دارای چه تعداد مو است؟

 ۱ – به طور متوسط بر روی سر هر فرد در حدود ۱۰۰۰۰۰ عدد فولیکول مو وجود دارد البته بر روی سر بعضی از افراد این عدد در حدود ۱۵۰۰۰۰ عدد.

۲ – بر روی سر کودکان حدود ۱۱۰۰ عدد فولیکول در هر سانتی متر مربع وجود دارد.

۳ – پس از ۲۵ سالگی این تعداد کاهش مییابد و به حدود ۶۰۰ عدد فولیکول در هر سانتی متر مربع می رسد که این تعداد به خصوصیات فردی هر شخصی وابسته است.

۴ – بین ۳۰ الی ۵۰ سالگی تعداد فولیکول ها کاهش بیشتری یافته و به حدود ۱۷۵ الی ۳۰۰ عدد در هر سانتی متر مربع می رسد،

که این کاهش در تعداد فولیکول ها، همزمان با افزایش سن با سرعت بیشتری ادامه مییابد.

۵ – هرفولیکول قابلیت رویاندن ۲۰ موی جدید در طول زمان حیات خود را دارد. هر موی جدید قابلیت رشد طی چندین سال را دارد و میتواند تا بیش از یک متر نیز رشد کند.

۶ – هر مو گه گاه میریزد، میتواند به وسیله موی دیگر جایگزین شود. ۶۵ الی ۹۵ درصد وزن موی انسان را پروتئین تشکیل میدهد،

و حداکثر ۳۲ درصد وزن آن شامل آب، چربی، رنگدانه و دیگر مواد است.

دانسیته مو در رطوبت ۶۰ درصد بین ۱,۳۲۰ تا ۱٫۳۲۷ متغیر است مو از ارگان های حسی مهم به خصوص بر روی مژه ها و ابروها، در زمان لمسی، به شمار میرود.

عقیده بر این است که موها میتوانند حامل و بیانگر بوی شخصی بوده و خصوصیات منحصر به فردی از صاحب خود را القاء کنند.

موی انسان نیز همانند دیگر حیوانات دارای عملکردهای مشخص و معینی است.

بدن انسان دارای موهای قابل رؤیت کمتری نسبت به سایر حیوانات هم سنخ خود همانند چهار پایان با دم های کوتاه است.

اما تعجب برانگیز این است که یک سانتی متر مربع از  بدن انسان دارای سایت های رویش (فولیکول) بیشتری نسبت به این نوع حیوانات است.

در واقع انسان نیاز خود را به تعداد بالای موهای قابل رؤیتی که بیشتر جنبه محافظت دارند، از دست داده است.

تفاوت در انواع مو :

تفاوت هایی در رنگ، قد، قطر، انتشار و توزیع مو در بدن افراد مختلف دیده می شود که متأثر از عوامل نژادی و عوامل دیگری همانند سن، جنسیت و غیره است.

انواع مو :

1 – موی لانوگوس:

لانوگوس مویی است که در جنین از ماه سوم بارداری شروع به روئیدن می کنند.

این موها نازک و نرم هستند و تقریبا در تمام سطح بدن جنین دیده می شوند موهای لانوگوس با سرعت رشد یکسانی روئیده و تقریباً دارای طول یکسانی در تمامی بدن هستند.

تعدادی از بچه هایی که نارس به دنیا می آیند هنوز بدنی پوشیده از این موها دارند.این موها معمولا ۴ هفته قبل از تولد نوزاد میریزند.

۲ – موی ولوس :

موهای ولوس موهای کوتاهی هستند که تنها یک یا دو میلی متر طول و قطری کمتر از ۴ میکرومتر دارند و حاوی پیگمنت نبوده یا داری پیگمنت های اندکی هستند.

فولیکولی های سازنده این نوع مو دارای غدد سباسه یا سباسئوس گلندس نیستند (البته بعضی ها عقیده دارند که در این حالت،

بیش از یک یا چند مو در هر غده پیلوسباسه وجود دارد) و این فولیکولی ها هیچ گونه موی دیگری را نمی سازند.

این موها را میتوانیم در کف سری که دچار ریزشی مو و یا طاسی شده است مشاهده نمائیم.

۳ – موهای ترمینال (موهای اصلی) :

موهای ترمینال موهای بلندی هستند که بر روی سر و در بسیاری از

افراد در بدن (پاها و دستها) دیده می شوند.این موها به وسیله

فولیکول هایی میرویند که حاوی غدد سبابه هستند.در افرادی که

از نظر ژنتیکی و وارثتی مستعد ریزش مو هستند، موها در این

فولیکول ها به تدریج ضعیف تر و کوتاه تر می شوند تا جایی

که این موها شبیه موهای ولوس می شوند.

موهای ترمینال خود به دو دسته تقسیم می شوند :

– موهای ترمینال اولیه :

 این موها در کودکان تا قبل از بلوغ دیده می شود که دارای ضخامت

و بلندی بیشتری از موهای لانوگوس بوده و میتواند تا ۶۰ سانتی متر نیز رشد کنند.

– موهای ترمینال ثانویه :

این موها پس از بلوغ میرویند و قابلیت رشد تا ۱۰۰ سانتی متر را نیز دارا هستند

این همان مویی است که تا آخر عمر همراه انسان باقی میماند.