فر کردن دائمی مو

فر کردن دائمی مو :

فر کردن دائمی مو تغییر شکل تارهای مو همراه است. این روش به ویژه برای فر کردن، موج دار کردن و وز کردن موهای صاف بکار می رود.

شیمی فرآیند فر کردن بر پایه پیوندهای دی سولفیدی بین رشته های پلی پپتیدی کراتین مو استوار است.

این پیوندهای دی سولفیدی مسئول کشسانی مو هستندو می توانند جهت تغییر شکل تار مو بازسازی و اصلاح شوند.

فر کردن دائمی از فرآیند استفاده می کند :

صاف کردن به کمک مواد شیمیایی.

بازآرایی و تثبیت پیوندهای دی سولفیدی :

اساس شیمی این فرآیند شامل واکنش کاهش پیوندهای دی سولفیدی با مرکاپتان ها است. یک فرآیند فر کردن استاندارد ابتدا شامل شستشوی مو ،

با شامپو جهت پاک کردن آلودگی و چربی سر است. خیس کردن مو با اولین گام در آماده سازی مو برای انجام فرآیند فر کردن است،

علت آن است که آب وارد پیوندهای هیدروژنی مو شده و انعطاف پذیری آن را افزایش می دهد.

با توجه به بلندی و ضخامت، موها به 30 تا 50 ناحیه تقسیم می شوند. سپس محلول فر کردن دائمی مو از بین پیچ های قالب ها و یا سوراخ های میله های مخصوص این کار،

با تمام سطح مو تماس می یابد. اندازه میله قطر پیچ ها را تعیین می کند، میله های کوچکتر فرهای ریزتر و میله های بزرگتر فرهای درشت تر را به وجود می آورند.

مو باید با فشار کافی به دور میله فر کردن پیچانده شود، تا نیروی لازم برای شکستن پیوندها تأمین شود. بعد از آنکه همه موها به دور میله فر کننده پیچانده شدند،

محلول فر کننده و فعال ساز با هم ترکیب می شوند (جدول 2).

با توجه به شرایط مو، لوسیون فر کننده فعال شده در حدود 5 تا 20 دقیقه بر روی مو قرار می گیرد.

این لوسیون دارای عامل شکننده پیوندهای دی سولفیدی، مانند آمونیوم و یا کلسیم تیوگلیکولات و نیز یک ماده ضد اکسنده مانند سدیم هیدروسولفیت است،

که این ضداکسنده از واکنش لوسیون با هوا، قبل از آنکه بر روی مو قرار گیرد، جلوگیری می کند. وقتی که مو بطور کامل به لوسیون آغشته شد،

موها با یک کلاه پلاستیکی پوشانده می شوند. این کلاه گرمای بدن را به دام می اندازد و در نتیجه فعالیت محلول فر کننده را افزایش می دهد.

همچنین بوی سولفور را که از شکستن پیوندهای دی سولفیدی به وجود آمده، در خود نگه می دارد.

جدول 2ـ اجزای تشکیل دهنده لوسیون فر دائمی

وقتی فرمو به فرم دلخواه درآمد، پیوندهای دی سولفیدی مو در فرم جدید آن بازسازی می شوند. این فرآیند با عنوان خنثی سازی، تثبیت و یا سخت شدن شناخته می شود.

وظیفه خنثی کننده، بازسازی پیوندهای دی سولفیدی شکسته شده و بازگرداندن مو به حالت اولیه خود است. یک فر دائمی در حدود 3 تا 4 ماه باقی می ماند.

باز شدن فرها زمانی که مو به شکل اصلی خود باز می گردد، رخ می دهد.

بر اساس شیمی محلول بکار رفته، انواع مختلفی از فر دائمی مو وجود دارد. اختلاف بین انواع مختلف فرهای دائمی،

به دلیل خواص منحصر به فرد لوسیون های آنها است (جدول 4).

فرهای دائمی قلیایی از آمونیوم تیوگلیکولات و یا اتانول آمین تیوگلیکولات به عنوان عامل کاهنده، در لوسیون ها استفاده می کنند.

 pH لوسیون در جدول 10 ـ 9 تنظیم می شود، زیرا تیوگلیکولات ها در محیط اسیدی موثر نیستند. فرهای دائمی قلیایی، فرهایی محکم،

سریع و با ماندگاری طولانی ایجاد می کنند، اما میتوانند به مو آسیب نیز برسانند. این موجب شد تا فر دائمی قلیایی ،|

بافری ظهور کند که از بی کربنات آمونیوم به عنوان عامل بافر جهت کاهش pH در حدود 5/8 ـ 7 استفاده می کند.

این محصول نیز فرهایی محکم، سریع، با ماندگاری طولانی و در عین حال آسیب کمتر به مو را موجب می شود.

انواع دیگری از فرهای دائمی طراحی شده اند که با کاهش سرمای حاصل از محلول فرکننده سرد، به راحتی به مصرف کننده کمک کند.

گرما به عنوان یک محصول جانبی و طی یک واکنش شیمیایی تولید می شود، زمانی که عامل اکسید کننده ای چون پراکسید هیدروژن،

با تیوگلیکولات درست قبل از کاربرد آن بر روی سر مخلوط می شود. فردائمی همچنین به فرم خود تنظیم نیزدردسترس است،

که برای رسیدن به یک تعادل شیمیایی طراحی شده است به عنوان مثال دریک زمان مقرر شکستن پیوندهای دی سولفیدی متوقف شود.

این امکان با افزودن اسید دی تیوگلیکولیک به تیوگلیکولات موجود در لوسیون فرکننده به وجود آمده است.

حسن این روش آن است که دیگر نیازی به خنثی کرن فوری موها نیست و به آرایشگر فرصت کافی می دهد تا محلول فرکننده را از سر پاک کند. دو نوع دیگر فر دائمی نیز وجود دارد.

فردائمی اسیدی و فر دائمی سولفیتی :

لوسیون مخصوص این نوع فر، pH معادل 7 ـ 5/6 دارد. این لوسیون ها بر پایه تیوگلیکولات استرهایی چون گلیسرول مونو تیوگلیکولات استور هستند.

pH کمتر، تورم کمتر مو و در نتیجه آسیب کمتر به مو را موجب میشود. این محصولات فرهایی سست تر با عمر کوتاه تر به وجود می آورند،

اما موها نرم و لطیف باقی می مانند.  این نوع فر برای موهای سفید شده به طریقه شیمیایی و رنگ شده بسیار مناسب می باشد.

فر دائمی سولفیتی بیشتر مصرف خانگی دارد و محبوبیتی در بین سالن های آرایشی ایالات متحده ندارد.

تفاوت این محصولات در عامل کاهنده سولفیتی یا بی سولفیتی آنها به جای مرکاپتان است. حسن این فرکننده ها کم بودن بوی حاصل از واکنش کاهش می باشد.

جدول 4ـ انواع فرهای دائمی