تاریخچه لیزر های پوست

تاریخچه اختراع لیزر و کاربرد آن در پزشکی :

اولین دستگاه لیزر در سال 1960 میلادی توسط تیمی از فیزیکدانان و مهندسان الکترونیک و براساس مبانی نظری لیزر که توسط آلبرت انیشتین،

در سال 1916 مطرح شده بود، اختراع گردید. چشم پزشکان و متخصصین پوست اولین کسانی بودند که به بررسی اثرات بیولوژیکی و درمانی پرتو لیزر پرداختند.

پیشرفت تکنولوژی و تولید لیزر با طول موج‏های مختلف و عرض پالس‏های گوناگون و همچنین پیشرفت علم و شناخت اثرات زیست پزشکی لیزر،

منجر به استفاده روزافزون این تکنولوژی در جراحی، درمان ضایعات عروقی و پیگمانته و همچنین کاربرد آن در زیبایی و جوانسازی گردید.

نگرش مثبت درباره این منبع قدرتمند به عنوان اشعه نوری بی‏ضرر باعث شد که به عنوان ابزار جادویی جهت درمان سرطان به کار گرفته شده،

و همچنین جایگزین تیغ جراحان شود. در پزشکی از لیزر با طول موجهای مختلفی استفاده می‏شود که هر کدام جذب ماده خاصی در بافت شده،

و در نتیجه کاربردهای مختلفی مانند رفع موهای زائد، پاک‏کردن تتو، برش و جراحی دارند.

به طور کلی لیزرها جذب مواد زیر می‏شوند که در پزشکی به آن‏ها کروموفور هدف گفته می‏شود :

• هموگلوبین موجود در عروق خونی
• ملانین موجود در مو و رنگدانه‏های پوستی
• آب موجود در بافت پوست
• ذرات مصنوعی مانند جوهر خالکوبی

تئوری جذب انتخابی نور (Selective Photothermolysis) :

فتومولیز از ترکیب کلمات photo = light , thermo = heat , lysis = destruction ایجاد شده است. جذب پرتو لیزر توسط هر بافتی،

بستگی به طول موج لیزر دارد و همیشه با انتقال حرارت به بافت همراه است که این حرارت به دو نوع تقسیم می‏شود.

یکی حرارت مورد نظر جهت اثرگذاری بر روی بافت تحت درمان

دیگری حرارت ناخواسته که منجر به عوارض جانبی مانند سوختگی، لک و … می‏شود.

هدف اصلی پزشکان و شرکت‏های سازنده دستگاه‏های لیزر، درمان با بیشترین اثر بر روی بافت هدف، عدم جذب در بافت‏های دیگر و در نتیجه درمان بدون عارضه است.

انواع لیزر براساس ماده فعال :

برای تولید لیزر با طول موج‏های مختلف و با کاربردهای درمانی متنوع نیاز به استفاده از مواد فعال گوناگون است. این مواد فعال به چهار دسته تقسیم می‏گردند :

1. لیزرهای جامد :

مانند لیزر Ruby، Nd:YAG و Er:YAG

2. لیزرهای گازی :

مانند لیزر Helium-Neon، Helium، Co₂ و Excimer

3. لیزرهای مایع :

مانند لیزر Dye

4. لیزرهای نیمه هادی :

مانند انواع لیزر Diode

کاربردهای لیزر در درماتولوژی :

• درمان زخم

جهت درمان برخی از زخم‏های مزمن از جمله زخم پای ناشی از دیابت از لیزرهای کم توان ،

که هیچ گونه تأثیر حرارتی نداشته و توانایی ایجاد فعالیت زیست نوری را دارند، استفاده می‏گردد.

• درمان ضایعات عروقی

لیزر PDL جایگزین مناسبی برای لیزر آرگون است و پزشکان ترجیح می‏دهند که در درمان ضایعات عروقی از این لیزر به جای لیزر آرگون استفاده نمایند.

از این لیزر در درمان خال لکه شرابی یا ماه‏گرفتگی، رگ‏های عنکبوتی، آنژیوم توت فرنگی، همانژیومای سطحی و طیف گسترده‏ای از ضایعات عروقی- پوستی استفاده می‏شود.

آخرین نسل لیزرهای درمان ضایعات عروقی لیزر HOPSL می‏باشد. این تکنولوژی، پیشتاز در زمینه درمان ضایعات عروقی است.

• برداشت ضایعات پوستی

امروزه جهت برداشت ضایعات پوستی همچون خال، زگیل و ضایعاتی از قبیل سبورئیک کراتوز از لیرز Er:YAG و Co₂ استفاده می‏شود.

• ضایعات پیگمانته و تتو

از لیزرهای Q-Switched مانند Nd:YAG و Ruby جهت درمان ضایعات پیگمانته مانند لکه‏ های شیر قهوه (خال‏های مادرزادی مسطح و رنگدانه‏دار)،

خال اتا، کک و مک، liver spots و همچنین از بین بردن انواع تتو استفاده می‏شود.

• رفع موهای زائد

از لیزرهایی با طول موج nm810 (دایود)، nm755 (الکساندرایت)، و nm1064 (ان دی یگ) جهت رفع موهای زائد استفاده می‏شود.

• لایه‏برداری و جوانسازی

جهت درمان اسکارهای ناشی از جوش، آسیب‏هایی که به سطح پوست وارد شده و همچنین،

از بین بردن چین و چروک ناشی از افزایش سن از لیزر Er:YAG و Co₂ استفاده می‏شود.

آناتومی پوست :

پوست عضوی از بدن است که مسئولیت پوشش و حفظ اندام‏های داخلی بدن را برعهده دارد. پوست در هر سنی، هنگامی که در وضعیت نرمال باشد ،

و تمام فعالیت‏های حیاتی خود را به درستی انجام دهد، سالم محسوب می‏شود. پوست از لایه‏های مختلفی تشکیل شده است؛

سطحی ‏ترین لایه آن اپیدرم نام دارد که از چند نوع سلول تشکیل شده است. در زیر اپیدرم، لایه درم قرار گرفته که از بافت همبند،

عروق و اعصاب تشکیل شده و در زیر لایه درم بافت همبند زیرجلدی به نام هیپودرم قرار گرفته که مملو از چربی است و وظیفه پوشاندن ماهیچه‏ ها،

و استخوان‏ها را به عهده دارد. علاوه بر این، اعضای دیگری مانند غدد، ناخن و مو وجود دارند که عملکرد و ساختار پوست را تکمیل می‏کنند.

دو لایه پوست، اپیدرم و درم 5 الی 6 درصد وزن بدن را تشکیل داده‏اند. مساحت سطح پوست، بیشتر متأثر از قد افراد است تا وزنشان،

مثلاً فردی با 170 سانتی‏متر قد و 70 کیلوگرم وزن، دارای سطح پوستی برابر با 180 سانتی‏مترمربع است. ضخامت پوست در نواحی مختلف بدن متفاوت است؛

مثلاً ضخامت آن در کف دست و پا بین 5/1 تا 2 میلی‏متر است، در جمجمه به 4 میلی‏متر می‏رسد و در پلک حدود 5/0 میلی‏متر می‏باشد.

اپیدرم :

سلول اصلی تشکیل‏ دهنده اپیدرم کراتینوسیت است و فرآیند کراتینیزاسیون که در نهایت منجر به تولید مواد کراتین می‏شود،

بین 3 الی 4 هفته طول می‏کشد. این لایه از 5 قسمت تشکیل شده است.

• لایه شاخی
• لایه شفاف
• لایه دانه‏دار
• لایه خاردار
• لایه پایه

در اپیدرم هیچگونه عروق خونی و لنفاوی وجود ندارد و در درمان‏های پوستی دو قسمت لایه شاخی و لایه پایه اهمیت بسیاری دارند.

• لایه شاخی (Stratum Corneum) :

لایه شاخی از سلول‏های کراتینیزه شده با طول عمر 25 الی 30 روز تشکیل شده است. در هر 24 ساعت بدن 6 الی 14 گرم از سلول‏های کراتینیزه شده را از دست می‏دهد ،

و سلول‏های جدید جایگزین آن‏ها می‏شود. علاوه بر این، لایه شاخی دارای غشاء هیدرولیپیدیکی است که از آب، شکر و لیپیدها تشکیل شده ،

و مانع از پراکندگی گرما و همچنین محافظت بدن در برابر عوامل بیماری‏زا می‏شود. pH این لایه از پوست بین 4/2 الی 6/5 می‏باشد.

• سلول‏های لایه پایه (Stratum basale) :

سلول‏های لایه پایه باعث تکثیر سلول‏های کراتینوسیت (سلول‏های اصلی سازنده اپیدرم) می‏شوند و بعد از رسیدن کراتینوسیت‏ها به لایه شاخی،

سلول‏ها هسته‏ی خود را از دست می‏دهند و مواد غذایی و اکسیژن را وارد جریان خون می‏کنند. علاوه بر این، در سلول‏های لایه پایه ملانوسیت‏ها نیز قرار گرفته اند.

ملانوسیت‏ها به عنوان سلول‏های هدف جهت حذف موهای زائد توسط لیزر می‏باشند.

درم :

به لایه میانی پوست، درم گفته می‏شود. این لایه در زیر اپیدرم قرار گرفته و به محافظت و تغذیه‏رسانی آن می‏پردازد؛

همچنین فولیکول مو و غدد مختلف در این لایه قرار دارند.

.. مواد و اجزا تشکیل‏ دهنده درم

¨ فیبرها (کلاژن، الاستین و اعصاب).

¨ فیبروبلاست‏ها

¨ رگ‏ها (شریانی، وریدی و لنفاوی) که مواد غذایی را به اپیدرم می‏رسانند و به محافظت از آن کمک می‏کنند.

¨ غدد عرق (عرق = آب + سموم)

¨ غدد سباسه (غدد میکروسکوپی در پوست است که ماده روغنی / مومی شکل به نام سبوم ترشح می‏کند).

¨ فولیکول مو و ریشه مو

هیپودرم :

به لایه واقع شده در زیر درم، هیپودرم گفته می‏شود. ماده تشکیل دهنده این لایه عمدتاً چربی است که مانند یک buffer و عایق عمل می‏کند،

و همچنین در زمانی که فرد روزه است یا به هر دلیل دیگری مانند رژیم‏های سخت غذایی که کالری مورد نیاز بدن از طریق خوردن غذا تأمین نمی‏شود،

هیپودرم کالری مورد نیاز بدن را فراهم می‏کند. هیپودرم پوشیده از شبکه ‏های عصبی و عروقی است. ساختار، وضعیت و ضخامت هیپودرم در سنین،

جنسیت و نژادهای مختلف و همچنین متناسب با تغذیه، تأثیرات هورمونی و قسمت‏های مختلف بدن متفاوت است. ضخامت آن به طور متوسط،

بین 5/0 الی 2 سانتی‏متر است و در نواحی مانند بینی، پلک و گوش عملاً هیپودرمی وجود ندارد و در ناحیه باسن بیشترین ضخامت را دارد.

لیزرهای لایه ‏بردار و پیشینه آن‏ها در درمان ضایعات پوستی و جوانسازی :

لیزرهای Er:YAG و Co₂ از اواسط دهه 1990 میلادی مورد استفاده متخصصین پوست جهت لایه ‏برداری، برداشت ضایعات پوستی،

درمان زخم‏های آتروفیک، اسکارهای تغییر رنگ‏ یافته، چین و چروک و همچنین جوانسازی قرار گرفته ‏اند. در سال 1995 اولین دستگاه لیزر Er:YAG ،

با نام MCL29 برای درمان‏های پوستی و زیبایی توسط شرکت Asclepion آلمان و با همکاری شرکت Ziess تولید گردید. تا به امروز استفاده از لیزرهای لایه‏ بردار،

در حوزه درماتولوژی رشد بی‏نظیری داشته است. این خاصیت لیزر Er:YAG باعث شده تا از آن به عنوان لیزری ایمن و بدون عارضه جهت درمان ضایعات پوستی ،

و لایه‏ برداری پوست مانند اسکار آکنه، چروک‏های عمقی و حتی درمان ملاسما به طور اثربخشی استفاده شود.

از این لیزر علاوه بر درمان ضایعات پوستی و جوانسازی در انتقال و جذب دارو و نیز دندانپزشکی استفاده می‏شود.

کاربرد لیزر ER:YAG در درمان بیماری‏های پوستی :

از لیزر Er:YAG در درمان بیماری‏های پوستی زیر استفاده می‏گردد.

لیزر CO_{2 :}

اولین لیزری که جهت لایه‏برداری مورد استفاده قرار گرفت، لیزر CO₂ بوده است. از زمان معرفی این لیزر در سال 1968 میلادی تاکنون،

از این لیزر جهت درمان جای جوش، چین و چروک، التهاب لب‏ها و دیگر مشکلات ناشی از تابش نور خورشید استفاده شده است.

این لیزر گازی امواج مادون قرمز را با طول موج nm10600 ساطع می‏کند که انرژی حاصل از آن توسط آب داخل سلول ،

و خارج سلولی جذب شده و باعث ایجاد انتقال سریع حرارت به بافت و تبخیر آن می‏شود.

مقایسه اثربخشی لیزر CO_2­ و Er:YAG در درمان بیماری‏های پوستی :

لیزر CO₂ اولیه پرتو لیزر را تنها به صورت Continuous به پوست می‏تابانید و بر اثر انرژی بسیار زیاد و غیرقابل کنترل خون،

حرارت بیش از اندازه‏ای را به پوست وارد نموده و باعث سوختگی آن می‏شد. نکروز و زخم‏هایی که از حرارت پرتو لیزر ایجاد می‏شدند،

استفاده از این لیزر را در ناحیه صورت جهت لایه ‏برداری غیرممکن می‏نمودند. با پیشرفت تکنولوژی و توسعه لیزر CO₂، مدهای پالسی ،

و فرکشنال به آن اضافه شد که امکان لایه‏ برداری ایمن، حتی با واردنمودن انرژی بالاتر و عرض پالس بسیار کوتاه‏تر (کوتاه‏تر از زمان TRT بافت) را فراهم نمود.

این تکنولوژی جدید منجر به انجام درمانی ایمن، قابل کنترل و با اثرات جانبی کمتر گردید. دانشمندان جهت ایجاد درمانی با همان اثربخشی لیزر CO₂ .و حذف یا کاهش عوارض جانبی آن، لیزر Er:YAG با طول موج nm2940 را تولید و به بازار عرضه نمودند. این لیزر قابلیت درمان زخم‏های آتروفیک در ناحیه صورت و همچنین جوانسازی پوست را با اثرات جانبی و دوره نقاهت کمتر نسبت به لیزر CO₂ دارد. لیزر Er:YAG دارای ضریب جذبی برابر با (^1-cm12.800) ،در آب درون بافت می‏باشد که میزان بسیار بالاتری نسبت به ضریب جذب لیزر CO₂  (^1-cm800) می‏باشد .و از آنجایی که 90 درصد بافت اپیدرم از آب تشکیل شده است،انرژی ساطع شده از لیزر اربیوم با اثربخشی بیشتری توسط آب بافت جذب می‏شود و به عمق بافت نفوذ می‏کند. در نتیجه انرژی کمتری توسط سطح پوست جذب شده ،و این ویژگی Er:YAG باعث پیشگیری از ایجاد نکروز در سطح پوست نسبت به لیزر CO₂ می‏شود. همچنین، لیزر Er:YAG باعث ایجاد اثر فتومکانیکی در پوست می‏شود.در حالیکه لیزر CO₂ باعث اثر فتوترمال می‏گردد. از این رو لیزر Er:YAG بسته به میزان فلوئنس دارای قابلیت نفوذ به عمق 2 تا 5 میکرومتر می‏باشد.

تکنولوژی پرتوهای بالکی و فرکشنال در لیزرهای لایه ‏بردار :

لایه‏ برداری پوست توسط لیزر (LSR) یکی از بخش‏های مهم در جوانسازی پوست بوده و دارای مزایای بسیاری است. لیزرهای Er:YAG و CO₂ ،

این امکان را برای پزشک فراهم می‏آورند تا میزان عمق نفوذ را به طور دقیق تنظیم کند و در صورت نیاز عمق نفوذ را کم یا زیاد نماید.

در LSR گرمای مطلوب به لایه درم پوست داده می‏شود که باعث سفتی و قوام فیبرهای کلاژن و تحریک ساخت کلاژن‏های جدید،

به وسیله فیبروبلاست‏ها می‏شود.از لیزر CO₂ پالسی بیشتر برای لایه ‏برداری زخم‏ها و چین و چروک‏های عمیق‏تر استفاده می‏شود در حالی که لیزر Er:YAG،

روشی بهینه جهت لایه‏برداری و درمان چین و چروک‏های سطحی، متوسط و همچنین عمقی است. لایه‏ برداری توسط لیزر می‏تواند به دو صورت انجام پذیرد.

اول توسط تکنولوژی لیزر بالکی که به صورت کامل تمامی سطح پوست تحت درمان قرار می‏گیرد و دومی تکنولوژی لیزر فرکشنال،

که تنها درصد یا کسری از پوست، تحت درمان قرار می‏گیرد؛ در زیر به شرح این دو روش می‏پردازیم؛

تکنولوژی لیزر بالکی (توده‏ ای) :

لایه ‏برداری به صورت بالکی منجر به لایه ‏برداری تمامی سطح پوست می‏شود و در درمان موارد زیر کاربرد دارد:

• جای زخم
• آسیب‏های ناشی از اشعه خورشید
• زخم‏های ناشی از جراحی
• لایه ‏برداری پوست جهت زیبایی و جوانسازی
• تومورهای خوش خیم پوست
• زگیل
• رینوفیما
• چربی پلک

دوران نقاهت و زمان بهبود در روش بالکی بیشتر از فرکشنال است و به عواملی مانند شرایط پوستی، عمق نفوذ لیزر و سلامت فرد وابسته است.

در زیر مدت زمان لازم برای بهبودی در درمان‏های مختلف آورده شده است :

• برداشت عوارض پوستی اطراف لب‏های آسیب دیده توسط اشعه آفتاب: 14 تا 21 روز
• رینوفیما: 14 تا 21 روز
• جای زخم: 7 تا 11 روز
• لایه‏ برداری کامل پوست جهت زیبایی و جوانسازی: 7 تا 14 روز
• درمان‏های سیرینگوما: 7 تا 10 روز

لایه‏ برداری به روش بالکی دارای معایب بسیاری مانند نیاز به بی‏حسی، مراقبت‏های بسیار بعد از درمان، اجتناب طولانی ‏مدت از اشعه خورشید ،و نیز دوره نقاهت طولانی، خطر ایجاد زخم و لک‏های سفید در پوست‏های تیره و اریتم با ماندگاری بالا است که این نقایص توسط روش فرکشنال برطرف شده است.

تکنولوژی لیزر فرکشنال در درمان بیماری‏های پوستی :

دکتر مانستین و همکارانش در سال 2004 مفهوم Fractional Photothermolysis (FP) را معرفی کردند. این دستگاه پرتو لیزر را،

به صورت رشته ‏های باریک ساطع می‏گرداند و به پوست انتقال می‏‎داد. در واقع این روش پرتو لیزر را به ستون‏های کوچکتری تقسیم میکرد ،

که آن را اصطلاحاً Micro Thermal Zones (MTZs) می‏نامند و در نتیجه آسیب حرارتی کمی در حد ستون‏های میکروسکوپی به بافت پوست وارد می‏نمود.

در لایه ‏برداری فرکشنال لیزر قادر است تا ستون‏های میکروسکوپی را در لایه درم و اپیدرم در فاصله ‏های منظم ایجاد کند؛ اما در لایه ‏برداری بالکی،

لیزر یک لایه کامل از درم یا اپیدرم را برمی‏دارد. بنابراین، در روش فرکشنال انتقال حرارت فقط در بخشی از پوست صورت می‏گیرد و پوست بین هر MTZ ،

بدون آسیب بافی مانده و به بهبود قسمت‏های آسیب‏ دیده می‏پردازد. تعداد، عمق و اندازه این ستون‏های لیزری متفاوت است و به نوع دستگاه، طول موج لیزر،

فلوئنس و میزان تابش لیزر در هر شات وابسته می‏باشد. در این روش، در هر جلسه بین 15 الی 25 درصد از سطح پوست تحت درمان قرار می‏گیرد.

انرژی که برای جوانسازی صورت استفاده میشود معمولاً بین 8 الی 12 میکروژل در هر MTZ و قطر هر MTZ 12 میکروژول در هر MTZ و قطر هر MTZ ،

در این انرژی بین 100 تا 160 میکرومتر و عمق نفوذ آن بین 300 تا 700 میکرومتر است.

از لیزر فرکشنال در درمان زیر استفاده می‏شود:

• آسیب‏های پوستی ناشی از افزایش سن یا اشعه خورشید
• جای زخم ناشی از جوش، جراحی و سوختگی
• استریا
• اختلالات رنگدانه‏ای مانند ملاسما
• همانژیوم‏های درمان نشده
• کلوئید میلیوم
• Telangiectatic matting
• گرانولوم حلقوی

لایه ‏برداری سرد :

امروزه مباحق طول موج و کروموفور، موضوعات آشنایی هستند که به عنوان یکی از ملاک‏های اصلی جهت درمان‏های مختلف با لیزر شناخته می‏شوند.

ولی نکته‏ای که در خصوص درمان با لیزر نادیده گرفته می‏شود پارامتر عرض پالس و تأثیر آن بر روی بافت و نهایتاً درمان است.

عرض پالس واحدی است برحسب ثانیه، که به مدت زمان تابش لیزر بر سطح پوست اطلاق می‏شود. طبق قوانین فیزیک لیزر،

هر چه زمان اعمال لیزر بر روی پوست بیشتر باشد لیزر خاصیت ترمال یا حرارتی بیشتری خواهد داشت و هر چه زمان تابش کمتر باشد،

از خاصیت حرارتی کم شده و لیزر خاصیت فتومکانیکی بیشتری بدست می‏ آورد. خاصیت فتومکانیکی همان پدیده‏ای است که از آن،

جهت لایه ‏برداری سرد استفاده می‏شود؛ اما

آیا تمام لیزرهای لایه ‏بردار قابلیت لایه‏ برداری سرد را دارند؟

به تازگی و با پیشرفت تکنولوژی، دستگاه‏های لیزر لایه ‏برداری تولید شده ‏اند که قابلیت تنظیم عرض پالس و کاهش آن را تا ms 100 دارند.

در این عرض پالس لیزرهای CO₂ و Er:YAG قابلیت فتومکانیکی پیدا کرده و قادر به انجام لایه‏ برداری سرد و در نتیجه عدم انتقال حرارت به بافت می‏باشند .

در این میان نکته بسیار ظریفی وجود دارد و آن تفاوت‏های لیزر CO₂ و Er:YAG است. هر چند که این دو لیزر عملکرد مشابهی دارند،

ولی از نظر ساختاری تفاوت‏ هایی دارند که باعث میشود لیزر Er:YAG در لایه‏برداری سرد بهتر از CO₂ عمل نماید. با کاهش عرض پالس لیزر CO₂ تا ms100 ،

امکان لایه‎‏برداری سرد ایجاد می‏شود؛ اما با توجه به اینکه حداقل نفوذ لیزر CO₂ در بافت mm20 می‏باشد و نمی‏توان این میزان نفوذ را با کاهش فلوئنس،

و عرض پالس کمتر نمود؛ از این رو لایه ‏برداری سرد با این لیزر سطحی نبوده و نمی‏توان چین و چروک‏های ظریف را با این روش درمان نمود.

Er:YAG

در حالی که با لیزر Er:YAG در عرض پالس‏های بین ms100 تا 300 می‏توان به راحتی با تغییر فلوئنس عمق نفوذ دلخواه را برای درمان‏های سطحی و عمقی تنظیم نمود.

از سوی دیگر لیزر CO₂ نسبت به Er:YAG دارای جذب کمتری در آب بافت است؛ حتی در عرض پالس ms100 نیز شاهد آسیب به بافت خواهیم بود.

در مقابل، میزان جذب لیزر Er:YAG در آب بافت، 10 الی 15 برابر بیشتر از لیزر CO₂ است و این به این معناست که میزان هدر رفت انرژی وارد شده به بافت ،

توسط لیزر Er:YAG بسیار کمتر بوده است؛ بنابراین، این لیزر به طور کامل جذب پوست می‏گردد و آسیبی به بافت وارد نمی ‏نماید.

در نتیجه با وجود اینکه در عرض پالس بین ms100 تا ms300 هر دو لیزر دارای خاصیت فتومکانیکی و لایه‏ برداری سرد هستند،

ولی به جهت دلایلی که در بالا ذکر شد لیزر Er:YAG بهتر از CO₂ عمل می‏نماید. دستگاه‏های لیزر Er:YAG که دارای امکانات لایه ‏برداری سرد می‏باشند،

با کاهش خطر عوارض جانبی ناشی از لایه‏برداری این امکان را به پزشک می‏دهند تا به راحتی در تمام فصول سال از این تکنولوژی استفاده نماید.

کاربرد لیزر Er:YAG در درمان بیماری‏های زنان :

از لیزر Er:YAG در درمان بیماری‏هایی همچون سندرم شل‏شدگی واژن، بی‏اختیاری ادرار، آتروفی‏های واژن، سندرم یائسگی در دستگاه ادراری و تناسلی ،

و تنگ ‏نمودن واژن استفاده می‏شود که در فصلنامه‏ های آتی به تشریح مفصل پیرامون این موضوع خواهیم پرداخت.

خطرات دود ناشی از جراحی با لیزر و روش پیشگیری از آن 

تولید دود ناشی از جراحی :

درمان از طریق جراحی نه تنها در بیمارستان‏ها بلکه در مراکز جراحی سیار، کلینیک ‏ها و مطب پزشکان رو به گسترش است.

حدود 90% از روش‏‎های جراحی در سطوح مختلف پزشکی با انتشار دود همراه است. لیزرها و دستگاه های الکتروسر جری که برای برش بافت،

انعقاد خون در محل جراحی، تبخیر و قطع بافت مورد استفاده قرار می‏گیرند، ابزاری هستند که سبب گرم ‏شدن سلول‏های هدف تا نقطه‏ ای می‏شوند،

که غشای سلولی آن‏ها گسسته و محتوای سلولی به صورت دود و بوی ناشی از جراحی به محیط بیرون ساطع می‏شود. قرار گرفتن در معرض دود ناشی از جراحی،

و استنشاق آن به طور مداوم، برای تیم جراحی بسیار خطرناک است. از طرفی، این دود برای بیماران نیز مضر است. زیرا آلودگی ناشی از دود جراحی جذب سیستم عروقی بیمار می‏گردد.

خطرات دود ناشی از جراحی :

عوارض ناشی از استنشاق دود جراحی چیست؟ تخقیقات بیان می‏کنند که دود ناشی از جراحی موجب سوختگی، جاری شدن اشک از چشم‏ها،

حالت تهوع، مشکلات تنفسی و ایجاد آلودگی‏های بیماری را می‏شود. برآوردها نشان می‏دهد که سالانه حدود 350000 نفر از کادر درمانی،

در معرض دود ناشی از جراحی هستند و در نتیجه در محیطی خطرناک و ناسالم مشغول فعالیت می‏باشند.

تخلیه کامل دود ناشی از جراحی به دلیل این خطرات ناخواسته و عوارض پنهانی آن، امری بسیار ضروری است.

سه مورد نگران‏ کننده در مورد دود ناشی از جراحی عبارتند از :

1. بو
2. اندازه ذرات معلق
3. پایداری ذرات معلق

زمانی که از لیزر و دستگاه‏های الکتروسرجری، جهت شکافتن، برش، تبخیر، قطع بافت و همچنین انعقاد خون در محل جراحی استفاده می‏شود،

بوی مضری ناشی از دود جراحی در محیط منتشر می‏شود. این بو از گازهای سمی ایجاد شده که در حین پیرولیز (فرآیندی که طی آن بافت در اثر گرما تجزیه می‏شود) ،

و تخریب بافت توسط ضربه ‏زدن به آن آزاد می‏شوند. این گازهای سمی حاوی بیش از 20 نوع ماده سمی همچون اکرولین، فرمالدئید، پیرول، کرسول و بنزن می‏باشد.

معیارهای انتخاب و خرید سیستم مکنده دود :

یک سیستم مکنده دود باید قدرت کافی جهت مکش دود و ذراتی که در بالا آمده است را داشته باشد. در واقع یک سیستم مکنده دود کارآمد،

علاوه بر دارابودن فیلتر قوی، باید دارای ویژگی‏های دیگری نیز باشد. در نتیجه هنگام انتخاب سیستم مکنده دود، بهتر است این سؤالات را در نظر داشته باشید.

آیا دستگاه از مکش مناسب و کافی برخوردار است؟ آیا قادر به تصفیه کامل هوا و جذب تمامی ذرات می‏باشد؟ میزان صدای دستگاه چه قدر است؟

آیا بی‏صدا است؟ آیا قابل حمل است؟ آیا تعویض فیلترها و دیگر لوازم جانبی دستگاه مقرون به صرفه است؟ آیا نگهداری از آن راحت وکم‏هزینه است؟

امروزه در دستگاه‏های لیزر لایه‏ بردار پیشرفته، سیستم مکنده دود تعبیه شده است. در هندپیس این لیزرها و در کنار محل تابش لیزر،

روزنه ‏هایی طراحی شده است که به سیستم مکش دود درون دستگاه متصل می‏باشد.

از این رو به هنگام انجام لیزر دود ناشی از آن سریعاً مکیده شده و از انتشار آن در محیط جلوگیری می‏نماید.

مراقبت باشید :

ما در این بخش به موارد عدم استفاده و احتیاط در کاربرد تکنولوژی‏ های موضوع هر فصلنامه خواهیم پرداخت.

در «مراقب باشید» این فصل به مواردی که هنگام استفاده از لیزر eR:yag می‏باید رعایت نمود می‏پردازیم.

موارد منع استفاده از لیزر eR:yag :

• عفونت‏های میکروبی (مانند زرد زخم، هرپس و آکنه چرکی)
• پوستی که به شدت برنزه شده باشد.
• بیمارانی که بیش از حد در معرض اشعه uv بوده‏اند.
• بیمارانی که در زمینه ابتلا به کلوئید را دارند (در چنین مواردی درمان آزمایشی انجام شود).
• حاملگی

موارد احتیاط در استفاده از لیزر eR:yag :

قبل از استفاده از لیزر eR:yag نخست راهنمای کاربری دستگاه را مطالعه نموده و تمام هشدارها و اطلاعات را با دقت ملاحظه نمایید.

* به عنوان یک قاعده کلی در حین درمان، نباید به پوست آسیبی برسد.

* برای نخستین جلسه درمان، همیشه پایین‏ ترین پارامترهای پیشنهاد شده را استفاده نمایید (فرکانس پایین، فلوئنس پایین).

* نتایج درمان در هر فرد با توجه به ویژگیهای فردی، متفاوت است و هنگام انجام درمان، میزان انتظار پزشک و بیمار از جواب‏دهی باید براساس توجه به این ویژگی‏ها باشد.

* همه‏ ی افراد در اتاق درمان باید از عینکهای ایمنی یا محافظ چشم استفاده کنند.

* در صورت وجود درد شدید یا قرمزی در ناحیه، درمان باید بلافاصله متوقف شود.

* پزشکان و دستیاران باید از ماسک‏های جراحی استفاده نمایند؛ به خصوص در هنگام لایه‏ برداری ضایعات ویروسی (مانند زگیل معمولی و زگیل تناسلی)،

این ماسک‏ها باید بالاترین سطح محافظت (ffp3) را دارا باشند.

                  سوالات خود را در خصوص خدمات ( پوست و مو، زیبایی، لیزر ) با مشاورین کلینیک باران در میان بگذارید.

                                                       ما بصورت 24 ساعته پاسخگوی شما عزیزان هستیم.

                                                        01132288838