فهرست عناوین
مژه ها عملکرد آناتومیکی دارند و از چشم در برابر آسیب، گرد و غبار و شن محافظت می کنند.
مژه ها چشم ها را قاب می کنند و همراه با ابروها، خط مو، استخوان گونه، بینی، لب ها و چانه ظاهری را ایجاد می کنند که برای هر فردی منحصر به فرد است.
یک فرد بدون مژه ظاهر عجیبی دارد زیرا فاقد یکی از نشانه های مهم آناتومیک طبیعی بودن چهره است.
نداشتن مژه دلایل مختلفی دارد :
آسیب و اسکار صورت به دلیل تصادفات اتومبیل، حوادث صنعتی، سوختگی های شیمیایی و حرارتی، خالکوبی پلک و کنده شدن ناشی از کشش طولانی مدت استفاده از مژه مصنوعی.
درمان جراحی؛ آسیب یا تومور که منجر به برداشتن یا برداشتن فولیکول مژه و اسکار بافتی می شود.
درمان پزشکی؛ رادیوتراپی یا شیمی درمانی برای سرطان که منجر به ریزش مو می شود.
تریکوتیلومانیا؛ کندن اجباری موی سر، ابروها و مژه ها
فقدان مادرزادی مژه : عدم وجود مو در تمام قسمت های بدن.
کاشت مژه در ابتدا برای اصلاح ریزش مژه ها که در بالا گفته شدانجام می شد، جنبه زیبایی کاشت مژه یک پیشرفت نسبتاً جدید است. برخی از پزشکان معتقدند که باید فقط برای جایگزینی مژه ضروری از نظر پزشکی استفاده شود.
تاریخچه مختصر کاشت مژه
90 سال پیش دکتر فرانتس کروسیوس، پزشک آلمانی، تکنیک خود را برای بازسازی مژه های از دست رفته با برداشتن موهای سر با یک پانچ کوچک و پیوند موی اهداکننده به پلک با سوزنی که خودش طراحی کرده بود، منتشر کرد. در سال 1917، دکتر پی کنپ، پزشک آلمانی، یک نوار پیوند آزاد مرکب از ابرو را در لبه پلک قرار داد. مقالاتی که از دهه 1930 تا 1950 منتشر شد، بسیاری از ژاپن، به پیشرفت تکنیک های بازسازی مژه ادامه دادند.
در سال 1980، دکتر امانوئل ماریت، یکی از اعضای انجمن بین المللی جراحی ترمیم مو (ISHRS)، تکنیک خود را برای پیوند موهای اهداکننده تکی از پوست سر به پلک برای بازسازی مژه منتشر کرد. در همان سال 1980، دکتر رابرت فلاورز، تکنیک بازسازی مژه را گزارش کرد که امروزه در نسخه اصلاح شده توسط پزشک متخصصان ترمیم مو مورد استفاده قرار می گیرد (نسخه اصلاح شده توسط Marcelo Gandelman در کتاب درسی استاندارد شرح داده شده است. “پیوند مو”، ویرایش دوم، ویرایش شده توسط والتر آنگر، MD).
چه کسی کاندیدای مناسب برای کاشت مژه است؟
1- کاشت ترمیمی مژه برای بهبود کمبود مژه ناشی از ضربه یا بیماری.
2- کاشت مژه زیبایی – برای دستیابی به بهبود زیبایی مژه های موجود، اما قطر ساقه مو و پیچش موهای اهداکننده می تواند نتیجه را غیر جذاب کند.
3- در بیمارانی که مادرزادی مژه ندارند و پروتزهای مژه که با چسب به لبه پلک چسبانده می شوند، امکان پذیر نباشد
معاینه فیزیکی و تاریخچه پزشکی
هر فردی که برای کاشت مژه در نظر گرفته می‌شود باید معاینه فیزیکی کامل و در صورت نیاز آزمایش‌های آزمایشگاهی انجام دهد و تاریخچه پزشکی دقیقی را ارائه دهد.
مشاوره و موافقت بیمار و پزشک
بیمار و پزشک باید در موارد زیر توافق کنند:
1- درک کامل بیمار از این روش، از جمله عوارض احتمالی و بهبودی پس از عمل؛
2- نتیجه پیش‌بینی‌شده (افزایش زیبایی)، از جمله درک این موضوع که کاشت مژه می‌تواند به بهبود زیبایی قابل توجهی دست یابد، اما نمی‌تواند به نتایج کاملاً طبیعی مرتبط با مژه‌های طبیعی دست یابد. لازم است بیمار از فر مژه استفاده کند. اگاهی بیمار از اینکه باید مژه‌ها را هر وقت بیش از حد رشد کرد،کوتاه کند.
3- اگاهی از هزینه عمل و هزینه ترمیم های بعد آن.
ممکن است بیمار علاوه بر آموزش جراحی ترمیم مو، مدارکی را از پزشک بخواهد که آموزش کافی در زمینه کاشت مژه را نشان دهد. پزشک باید آناتومی و زیبایی مژه را بداند و در روش های برداشت موی اهدایی و کاشت مژه آموزش و تجربه داشته باشد.
آمادگی قبل از عمل
هر روش جراحی نیاز به آمادگی قبل از عمل دارد.
داروهای ضد انعقاد مانند آسپرین و وارفارین (کومادین)
مکمل های ویتامین E را متوقف کنید
بدون الکل
از صابون ضد عفونی کننده برای پاکسازی صورت استفاده کنید
در صورت تجویز پزشک آنتی بیوتیک مصرف کنید.
تکنیک های کاشت مژه
موهای اهدایی کاشته شده به پلک باید تا حد امکان با کیفیت مژه مطابقت داشته باشد. موهای کاشته شده در پلک به رشد خود ادامه می دهند. همانطور که رشد می کند، بیمار باید یک رژیم منظم برای پیچاندن پیوندها و کوتاه کردن آنها را دنبال کند.
نواحی اهدایی که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند شامل پشت گردن یا ناحیه پوست سر در بالا یا پشت گوش است. در کاشت مژه نیز از موهایی که از ابرو و پا گرفته می شود استفاده می شود.
تکنیک کاشت مژه
کاشت مژه با بی حسی موضعی انجام می شود. آرام بخش خفیف به آرامش کمک می کند.
سوزن جراحی لبه پلک را سوراخ می کند و پیوند مو در آن قرار می گیرد.
پیوندها با فاصله مناسب و برای جلوگیری از تریکیازیس قرار دارند. پلک فوقانی معمولی حدود 100 تار مژه و پلک پایین حدود 60 تار دارد.
یک جلسه در یک تا سه ساعت انجام می شود. نتیجه مطلوب ممکن است در یک یا سه جلسه به دست آید. تعداد جلسات بستگی به ویژگی های بیمار، نتیجه مورد نظر و تکنیک جراحی دارد.
عوارض احتمالی کاشت مژه
عفونت پلک؛ تشخیص و درمان سریع برای جلوگیری از گسترش ضروری است.
کبودی و تورم.
جابجایی پیوند در هنگام خراش پلک توسط بیمار ایجاد می شود و باعث رشد ناموفق می شود.
موهای رشد کرده ممکنه حالت:
اکتروپیون؛ انحراف و کشش پلک پایین به سمت پایین که باعث می شود پلک از چشم دور شود.
انتروپیون؛ چرخش لبه پلک بالا یا پایین پیدا کنند.
جایگذاری نامناسب یا بی کیفیت پیوند مژه به دلیل استفاده از موهای درشت به عنوان پیوند یا قرار دادن پیوندهایی که به نتیجه زیبایی مطلوب نمی رسد.
درمان پزشکی برای تقویت مژه:
دسته ای از داروها به نام پروستاگلاندین ها می توانند به عنوان یک رویکرد پزشکی برای تقویت مژه استفاده شوند. شناخته شده ترین قطره لاتانوپروست است که در حال حاضر برای درمان گلوکوم تجویز می شود. چشم پزشکان خاطرنشان کردند که لاتانوپروست مژه های موجود را بلند و تیره می کند. موی جدید رشد نمی کند.
عوارض جانبی شامل تاری دید، التهاب پلک، تیره شدن دائمی مژه ها، ضخیم شدن مژه ها، تیره شدن دائمی عنبیه چشم و احساس سوزش موقت است.
استفاده از آنالوگ های پروستاگلاندین به دلایلی غیر از درمان گلوکوم به طور کامل بررسی نشده است. استفاده از آنها برای تقویت مژه باید با احتیاط انجام شود.
