اگزمای آتوپیک :

درماتیت آتوپیک، که گاه اگزمای آتوپیک یا اگزمای سرشتی هم نامیده می شود، یک بیماری شایع خارش دار پوستی است ،

که معمولا زمینه ارثی دارد. شیوع این نوع اگزما طی سه دهه گذشته به خصوص در کشورهای پیشرفته افزایش قابل توجهی داشته است،

و به نظرمی رسد زندگی ماشینی و شهر نشینی باعث افزایش شیوع آن می گردد. طوری که در اروپای شمالی میزان شیوع اگزمای اتوپیک در کودکان،

تا بیست درصد هم گزارش شده است. درماتیت آتوپیک ممکن است تحت شرایط استرس زا، به علت تغییر فصل و یا گاه بدون هیچ دلیل واضحی شعله ور شود.

بیماری معمولا به تدریج تخفیف پیدا می کند، اما گاهی اوقات در سنین بالاتر عود کرده و در مواردی هم تا پایان عمرباقی می ماند.

 

علائم و نشانه ها :

این اگزما در سنین مختلف ظاهر می‌شود:

1 – در نوزادان کمتر از یک ساله معمولا اگزما به طور گسترده ای در پوست پخش می‌شود. ضایعات پوستی اغلب،

به صورت دانه های ریز در سطح پوست دیده می شود و پوست نوزادان خشک، پوسته پوسته و قرمز،

با علامت خراش کوچک با ناخن است. گونه نوزادان اغلب در وهله اول به اگزما دچار می‌شود.

2 – در کودکان نوپا و پیش دبستانی با شروع به حرکت کودکان نوپا اگزما موضعی تر و ضخیم تر می‌شود.

اگزما در این گروه سنی اغلب بر نواحی مفاصل، به خصوص مچ دست، آرنج، مچ پا و زانو تاثیر می‌گذارد همچنین ممکن است ناحیه تناسلی را نیز درگیر کند.

با بزرگتر شدن کودک پوست آسیب دیده به دلیل خارش و مالش اغلب خشک و ضخیم تر می‌شود.

3 – درکودکان بزرگتر ، اگزما اغلب بر چین آرنج و زانو تاثیر می گذارد.دیگر مناطق مستعد عبارتند از پلک، نرمه گوش،گردن و پوست سر .

اگزما ممکن است موجب ایجاد تاول خارش دار بر روی کف دست، انگشتان دست و گاهی اوقات بر روی پا کند. در بسیاری از کودکان مناطق کوچک سکه ،

مانند پراکنده در سراسر بدن روئیت می‌شود. ایننواحی اگزمایی، خشک، قرمز و خارش دار هستند و ممکن است،

با عفونت قارچی اشتباه گرفته شوند. غالبا اگزما درایام نوجوانی و جوانی رو بهبود می روند.

4 – در بزرگسالان اگزمای آتوپیک ممکن است به شیوه های مختلف بروز کند. آنها ممکن است یک الگوی پراکندهاگزمایی داشته باشند،

ولی پوست اغلب خشک و سخت نسبت به کودکان است. معمولا بزرگسالان دچار اگزماموضعی مزمن می‌شوند،

و این عارضه در دست، پلک، چینها، نوک سینه و یا در تمام این مناطق دیده می‌شود.

 

علل و عوامل خطرساز :

در بروز اگزمای آتوپیک عوامل مختلف ارثی ، ایمنی، متابولیک، نورواندوکرین و عفونی مشارکت دارند اما به طوراختصار می توان گفت ،

علاوه بر استعداد خانوادگی برای ابتلا به اگزما عوامل دیگری هم در ایجاد یا تشدید آندخیلند که عبارتند از:

استرس :

  • استرس در اشکال گوناگون می‌تواند اگزمای آتوپیک را بدتر کند: کم نیستند کودکانی که به هنگامامتحانات دچار حملات اگزما میشوند!

آب و هوا :

  • تغییرات شدید حرارت می تواند اگزما را تشدید کند. معمولا در آب وهوای خشک اگزمای آتوپیکشدیدتر میشود.

مواد حساسیت زا :

  • عوامل مختلف حساسیت زا همچون گرد و غبار و پشم حیوانات و نیز برخی از غذا ها به خصوص مواد افزودنی غذایی از دیگر عوامل مشدد اگزما هستند.

علاوه بر اینها پوست بیماران مبتلا به اگزمای سرشتی نسبت به بسیاری از عوامل دیگر می تواند واکنش نشان دهد :

ورزش سنگین 

برخی غذا

سایش با لباس 

عفونت ها 

آفتاب از جمله این عوامل هستند. البته میزانحساسیت پوست نسبت به عوامل فوق در افراد مختلف متفاوت است

 

درمان بیماری 

استرویید های موضعی :

درمان اصلی درماتیت آتوپیک استیروییدهای موضعی هستند. این داروها اگر بجا مصرف شوند عارضه ای در پی نخواهند داشت،

از همین رو میبایست تنها برای دوره ای کوتاه و حتی الامکان تنها به هنگام فعال بودنبیماری (برای مثال به هنگام خارش و قرمزی) مصرف شوند.

این داروها یک یا دو بار در روز استفاده میشوند و در مورد برخی نواحی همانند پلکها، زیر بغل و نواحی تناسلی می بایست با احتیاط بیشتری مصرف شوند.

با بهبود یافتن بیماری مصرف استیروییدهای موضعی می‌بایست قطع شود و نباید از این داروها به عنوان وسیله ای برای پیشگیری از بروز بیماری استفاده شود.

 

درمانهای موضعی غیر استیروییدی  :

در برخی حالات خاص ممکن است داروهای ایمیونومدولاتور مثل تاکرولیموس و پایمکرولیموس ، که فاقداستیرویید هستند، تجویز شوند.

 

سایر روشهای درمانی :

آنتی هیستامین های خوراکی همانند هیدروکسی زین یا دیفن هیدرامین و کلرفنیرامین اگرچه ممکن است تاثیر چندانی در خارش نداشته باشند،

اما میتوانند باعث خواب آرامتری برای بیمار شوند. استفاده از حمام کلر تحت شریط معینی با کم کردن میزان عفونتهای باکتریال میتواند،

در بهبودی بیماری کمک کند. در برخی شرایط خاص ممکن است استیروییدها یا آنتی بیوتیکهای خوراکی نیز در درمان بیماری بکار روند.

 

پیشگیری :

می‌بایست تا حد امکان از تماس با عوامل تشدید کننده بیماری همچون محرک‌ها، صابون‌های قوی، گرمای زیاد، تعریق و مواد حساسیت‌زا پرهیز کرد.

استفاده از مرطوب کننده ها بطور مستمر و بخصوص پس از استحمام به منظور نگاه داشتن آب در پوست ازاصول مهم پیشگیری است.

می‌توان از وازلین یا کرمهای مختلفی که برای این منظور در دسترس است استفادهکرد.

علاوه بر اینها رعایت نکات زیر می‌تواند بسیار کمک‌کننده باشد:

  1. از تغییرات ناگهانی حرارت و رطوبت در محیط بپرهیزید.
  2. از تعریق یا گرمای بیش از حد پیشگیری کنید.
  3. استرس را کاهش دهید.
  4. از تماس با مواد ایجاد کننده خارش مثل پشم یا سایر محرکها دور بمانید.
  5. از صابون های قوی، پاک کننده ها یا ملاسما اجنتاب کنید.
  6. از فاکتورهای آلرژن محیطی مثل زوائد حیوانات، زباله و… اجتناب کنید.
  7. غذاهایی که باعث تشدید ضایعات می شوند، میل نکنید.

 

 

سوالات خود را در خصوص خدمات ( پوست و مو، زیبایی، لیزر ) با مشاورین کلینیک باران در میان بگذارید.

ما بصورت 24 ساعته پاسخگوی شما عزیزان هستیم.

01132288838